Kundelek , Pies Nierasowy , mieszaniec , wielorasowec

Pies Nierasowy - pies który nie jest zaliczany do żadnej z ras psów. Potocznie określany również jako mieszaniec, wielorasowiec lub kundel.


Między mieszańcem (wielorasowcem) a kundlem istnieje wyraźne rozgraniczenie. Mieszaniec jest wynikiem skrzyżowania dwóch odrębnych ras. Kundel natomiast jest potomkiem psów nieokreślonego pochodzenia, kundli lub mieszańców.
W Anglii, kolebce wielu ras, istnieje podział psów na:

• thoroughbred – psy będące potomkami rodowodowych rodziców tej samej rasy, czyli psy rasowe (pod warunkiem, że rodzice mieli uprawnienia hodowlane)
• inter-bred – psy określane tym mianem to potomstwo psów tego samego typu, ale różnych ras np. charta afrykańskiego i charta węgierskiego
  
• cross-bred – nazwa mieszańców pochodzących od rasowych rodziców innej rasy i typu, np. potomek dobermana i wyżyła długowłosego
• half-bred – psy będące efektem skrzyżowania się psa rasowego (rodowodowego) z nierasowym
• mongrel – psy będące potomkami nierasowych rodziców.

 Dzień Kundelka:

Dzień Kundelka – nieformalne polskie święto kundelka, czyli wszystkich wielorasowych psów, obchodzone corocznie 25 października, tj. w dzień po wejściu w życie ustawy o ochronie zwierząt. Data 25 października to również Dzień Ustawy o Ochronie Zwierząt, a miesiąc październik jest miesiącem dobroci dla nich
W 2000 powstało Stowarzyszenie Przyjaciół Kundelka założone przez Krystynę z Warszawy, jednak ze względu na brak wystarczającego wsparcia musiało zostać rozwiązane. Pozostał Dzień Kundelka.

Nasze kochane kundelki : 

   




                                           To by było na tyle trzymajcie się i
                                                                   Pozdrawiam :
                          

Tapety na pulpit *.*

Hej. Dzisiaj mam dla was tapety na pulpit ze zwierzętami :D

Na dzisiaj tyle ;3

PS Bardzo proszę o komentowanie postów :)

Dogi Niemieckie

Dog niemiecki – rasa psa zaliczana do grupy molosów w typie doga, wyhodowana w Niemczech jako pies bojowy i do polowania na duże ssaki. Współcześnie jest użytkowana jako pies stróżujący, obronny lub pies-towarzysz. Typ dogowaty (psy tropiące i polujące na dzika, które przypominały krzyżówkę muskularnego mastifa angielskiego z greyhoundem). Na dworach początkowo były trzymane psy tego typu do polowań na grubego zwierza. Później wraz ze spadkiem liczebności m.in. dzików na terenie dzisiejszych Niemiec ograniczano hodowle doga. Znalazł wtedy uznanie jako pies towarzyszący wśród wyższych warstw społecznych. Pierwszy wzorzec doga niemieckiego, który znacznie odbiegał od współczesnego standardu, został ustalony w Berlinie w roku 1880. Rasę nazwano dogiem niemieckim. Wielkim miłośnikiem tej rasy był kanclerz niemiecki Otto von Bismack.

• Głowa – wydłużona, wąska, łuki brwiowe dobrze rozwinięte, jednak bez szczególnego uwydatnienia; mięśnie policzkowe tylko lekko zaznaczone, w żadnym razie silnie uwydatnione – wyraźnie zaznaczony; nos dobrze rozwinięty i wykształcony, szeroki, z dużymi otworami, czarny (wyjątek – dogi maści arlekinowej, u których tolerowana jest barwa cielista); kufa głęboka i jak najbardziej prostokątna; szczęki dobrze wykształcone, szerokie; zgryz – nożycowy.
  • Uszy – z natury wiszące, wysoko osadzone, średniej wielkości.
• Ruch – harmonijny, elastyczny, lekki, miarowy i sprężysty. Kończyny widziane zarówno z przodu, jak i z tyłu muszą poruszać się równolegle.
• Skóra – przylegająca, naprężona. U psów jednobarwnych dobrze pigmentowana, u arlekinów w rozkładzie zabarwienia występują plamki pigmentu.
• Włos doga niemieckiego jest bardzo krótki, gęsty, gładko i równo przylegający, z połyskiem. Dogi niemieckie grupuje się w trzech niezależnych zastawieniach umieszczenia: żółte i pręgowane, arlekiny i czarne, błękitne oraz niewystawowy kolor merle.
  • Żółty – jasno-złoto-żółty do nasyconego żółto-złotego; pożądana jest czarna maska.
  • Pręgowany – barwa zasadnicza jasnożółta do złoto-żółtej, z czarnymi, jak najbardziej równomiernie rozłożonymi i wyraźnie zaznaczonymi pręgami, przebiegającymi w kierunku żeber; pożądana czarna maska.
  • Czarny – błyszcząca, intensywna czerń. Dopuszcza się białe znaczenia. Zalicza się tu także dogi tzw. płaszczowe, u których czerń niejako w postaci płaszcza pokrywa główną partię tułowia. Kufa, szyja, klatka piersiowa, brzuch, kończyny i koniec ogona mogą być białe. Do czarnych zaliczane są również tzw. platten (płytowe) – dogi z białym kolorem podstawowym i dużymi czarnymi płatami
  • Błękitny – czysty, stalowy błękit. Dopuszczalne są białe znaczenia na piersi i łapach.
• Merle – Siwa sierść. Na niej widnieją czarne łaty jak u dalmatyńczyka. Jest to umaszczenie niewystawowe

Fotki Doga niemieckiego :

       

                                       To chyba tyle.... Pozdrawiam autorka

Kot syjamski

Koty syjamskie pochodzą z Dalekiego wschodu (Syjam to współczesna Tajlandia). Pierwsze wzmianki o nich pojawiły się już w XV| wieku.

Ich cechą charakterystyczną jest umaszczenie point, które pokrywa maskę, uszy łapy i ogon. Posiada duże, niebieskie oczy. Jest to kot szczupły, o wydłużonej sylwetce i muskularnej budowie. Kocięta rodzą się białe, zaczynają się wybarwiać dopiero w drugim tygodniu życia

Są bardzo inteligentne, chętnie uczą się różnych sztuczek. Ciekawskie, śmiałe, łatwo nawiązują kontakty i lubią wizyty gości. Dobrze czują się w obecności innych kotów lub psów. Mają duży temperament, znane są z przywiązania do właściciela, jeśli go stracą, mogą to nawet przypłacić zdrowiem. Starają się towarzyszyć opiekunowi we wszystkich domowych czynnościach, głośno domagają się pieszczot i zainteresowania. Bywają także zazdrosne. Nie powinny być posiadane przez osoby, które większość czasu spędzają poza domem.

Większość kotów syjamskich ma doskonały apetyt, dlatego utrzymanie szczupłej sylwetki takiego kota jest dla właściciela niemałym wyzwaniem. Koty syjamskie odznaczają się długowiecznością – mogą żyć nawet 20 lat.

to na tyle  pozdrawiam :

Chihuahua

Chihuahua (w języku hiszpańskim chihuahueño) – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji chihuahua, nie podlegająca próbom pracy. Istnieją dwie odmiany tej rasy: krótkowłosa i długowłosa. Zgodnie z klasyfikacją amerykańską, rasa ta należy do grupy psów ozdobnych i do towarzystwa.



Budowa :
Mały pies o krępej, zwartej i silnej budowie, format sylwetki zbliżony do kwadratu. Charakterystyczną cechą rasy jest jabłkowata głowa z nie zarośniętym ciemiączkiem. Uszy są duże. Ogon jest noszony sztywno i prosto. Oczy szeroko rozstawione.


     Fotki Chihuahu'y  :

                                                                                                                    Nowa autorka postów Sara

 O to kotka,która odwiedziła dzisiaj mojego Juliana.
Wąchali się i za chwile Julian dał jej w pyszczek z łapy....
Byłam na niego trochę zła,ponieważ by miał ładną dziewczynę.:)

Uwielbiam patrzeć jak koty i psy śpią... Są w tedy  jeszcze bardziej słodsze !  :)//Merry

A oto mój Julian :P Może nie najlepsze zdjęcie ale zawsze coś:)//Merry 

Info ;3

Ten post to tylko mała informacja xD. Martyna zdecydowała że będzie się podpisywać Merry, więc ja będę się podpisywać Kora :). Do następnego posta ♥.

Cześć.
Nazywam się Martyna i jestem nowa :).Będę  się przedstawiała jako Merry.
Ja przede wszystkim będę mówiła o kotach:)

Jak na razie  to tyle ..... Idę robić zdjęcia mojego kota przy następnym poście powiem wam jak się on nazywa.:) 

Yorki ;3

Witajcie. Dzisiaj chciałam napisać o rasie piesków, ''york''. Sama mam takiego pieska, wabi się Killer.


         To są zdjęcia mojego Killera;

A to zdjęcia innych yorków;

Ta rasa jest bardzo fajna. Uwielbiają dzieci, chociaż niektórych się boją. Żyją od 13 do 16 lat. Pochodzą z Angli. Powstały w połowie XIX wieku. Ich zadaniem było tępienie myszy i szczurów w domach biednych rzemieślników i robotników. Ich prawdopodobnymi przodkami są: maltańczyk, Dandie Dinmont Terrier, Clydesdale terrier i skye terrier. Jest to mały pies wyhodowany w hrabstwie Yorkshire, na północy Wielkiej Brytanii, w wyniku krzyżowań ras terierów.

Wygląd;

 Umaszczenie jest ciemne, stalowo-złote lub srebrno-złote. Włos jest jedwabisty, długi; włos kręcony i karbowany uznawany jest za wadę. Strzyżenie yorka nie zagraża odrostom, jednak może to powodować dyskwalifikację z wystawy. Brak podszerstka oraz niewypadające, stale rosnące włosy obniżają ekspozycję właściciela na psie alergeny.

Zdrowie i pielęgnacja;

 Istotną kwestią w pielęgnacji włosów u tych psów są regularne kąpiele i mycie specjalnymi środkami. Uszy ze względów higieniczno-zdrowotnych potrzebują regularnej kontroli, luźny włos musi być usuwany z ich okolic. Starsze psy cierpią nieraz na kataraktę. Częstym problemem zdrowotnym u przedstawicieli tej rasy, są pozostające mleczne kły, które (kiedy same nie wypadną) trzeba usuwać zabiegowo. Zdarza się, że yorki mają problemy z wypadającą rzepką stawową, jak również dotyczą je problemy z tchawicą. Osobniki wystawiane niejednokrotnie wymagają upinania długiej szaty.

Usposobienie i charakter; 

 Yorkshire terriery są psami skorymi do zabawy, aktywnymi. Nie są agresywne i lubią towarzystwo ludzi, tolerują dzieci. Przywiązane do właściciela, mogą być nieufne wobec obcych. Są bardzo szczekliwe. Jego szkolenie powinno być stanowcze, a zarazem delikatne.

 To tyle o yorkach. 

PS Nie długo będzie jeszcze jedna adminka na blogu :).

Nowy blog *.*

Witajcie! Ten blog powstał dla miłośników piesków i kotków. Czasami będę też pisać o innych zwierzętach domowych (np.świnki morskie, chomiki itp.) Prowadzę też bloga o grze MovieStarPlanet.pl c:. Nie długo będzie kolejny post. Teraz potrzebuję trochę czasu na dodanie różnych dodatków na bloga ;_;

Do następnego posta!